'Uçurtma Avcısı'

hep şarkılardan şiirlerden yürüyecek değilim ya, bu fotoğrafı görmem yetti içimde oturan kelimelerin ayaklanmasına..ve içimde oturtamadığım inatla ayaklanma çıkaran cümleler çoğalıyor giderek..bazen tam tersi olduğu gibi..
***
şu uçurtmanın ipini tutan ben olmak isterdim şimdi..hiç uçurtma uçurdunuz mu bilmiyorum?(şu an kimle konuştuğumu da bilmiyorum orası da var:))uçurmadıysanız bilemezsiniz onun verdiği heyecanı.bir uçurtmayı havalandırmak kanat takıp uçmaya yaklaşmak gibi bir şey !ısrarla,tekrar tekrar, yılmadan rüzgarın nerden estiğinin tayinini ince ince yaparak soluğu kesilene kadar koşmak..koşmak..
ve kendini rüzgara teslim eden uçurtmanın ipini yavaş yavaş bırakmak..
onu rüzgara teslim etmekle elinde tutabilmek arası mücadelede, ipin elinizi kesen izleri belki sonra o heyecanı hatırlatacak en güzel nişanıdır uçurtmanın..o izleri kapatalı çok oldu..bir resimle heyecanımı tazeliyorum şimdi..
Bahar'ı belkiyorum..Güneş yüzünü göstermeye başlamıştı..
bugün soğuk burnunu sokana kadar camdan..
"hava güzel olsaydı yapardım"ları rafa kaldırıyorken ben..ve bir uçurtma hayaline iliştirmişken gözümü,bisikletin lastiklerini şişirmeyi düşünürken; yine sabr'a sığınıp resimlerde iç çekmek düşüyor bir süre daha..
bu havaların psikolojime ilişip durması hoşuma gitmiyor!
**
Küresel ısınma'dan korkuyorum.."korkuyorum"=bu kelimede, bu cümleden çok şey var taşınan..
ve 'kimsenin umrunda değil halleri' çileden çıkarıyor beni..
Bugün duydum ki Sinop'a nükleer santral kuruluyor-muş..
bildiklerimin sırtıma yük olması tam da böyle bir şey işte..
kimin neye nasıl zarar vereceğini bilmek 'yük'..bunu bile bile yapanları görmek daha da bir yük!
şunun şurasında ne kadar ömrümüz kaldı bilmiyoruz..ve birileri olabilecek güzel günleri geciktirmek belki sonlandırmak,dumanını tüttürmek için o küçücük beyinleriyle 'tamamen duygusal' planlar yapıyorlar..kurguların hatalarına Green Peace'ı bırakın dünyayı toplasak cılız bir sesten ileri gidemeyeceğiz gibi..
Ve biz doğada bunlarla aynı kategorideyiz!
hayvanların,bitkilerin ve en sonunda insanların yaşama ortamlarını küçülte küçülte yaşayan,algılama problelerinin katsayısı bilinmeyen rakamlara ulaşan insancıklar!
bu hızla devam ederlerse üzerinde petroldü,soykırımdı,şuydu,buydu savaşacakları bir alan da kalmayacak!
onu da düşünmüş olmamlılar ki Mars'ı sera gazlarıyla ısıtmayı düşünen bilim adamları boy göstermeye başladı!

aaahh!! çok sinirlendim..nereden geldim ben buraya ? Uçurtma! evet ve ben bu kelimeden daha nerelere gidebilirim..Afganistan..Taliban'ın o vicdan yoksunu yüzü!uçurtma avcısı' tabiki..sonra sözleri Elif şafak'a ait Teoman şarkısı:"ipleri dolaşmış uçurtmalar misaliii...."
hayal..dostluk..rüzgar..gök..özgürlük..sonsuzluk..

Mutluyum ki başlarken olumlu ve heyecan veren cümlelerle başlıyorum söze ama sonunu bozacak olumsuz boşluklar yaşanıyor ne yazık ki..bardağın boş kalan bir tarafı hep var..
Yine de..

-Ebr-i Nisan-