Cumartesi, Mayıs 20

Çocuk Çiçek ve Kitap






Birkaç saat önceydi. Bu çiçekler evimize iki minik arkadaşımın ellerinde geldiler. Kocaman gülen gözler ve iki kır çiçeği dolu el. Dediler ki; "biz sizin öğretmenler gününüzü kutlayamadık, çiçeklerin çıkmasını bekliyorduk. 🌸
Öğretmenler gününüz kutlu olsun.💐 Bu çiçekleri sizin için topladık, birini de kulağınıza takmak için ayırdık." 😊Takabilir miyim dedi ve kulağımın arkasına iliştiriverdi uzun saçlı olan arkadaşım, kıyamıyorum çıkarayım.😍


Kafalarına takılan soruları cevaplamış, suyunu bir türlü boşaltamayan, belli ki musluğu bozulmuş bir havuzun problemini çözmüş boğulmaktan kurtarmıştım onları. Ara ara Vecihi'yi ziyarete geldiklerinde samimi ve kısa kısa sohbetlerle tanımıştık birbirimizi, bir de elimde poşetlerle dört katı bana çıkılmaz gösteren merdiven başında, elimdeki poşetleri kapıp yol arkadaşlığı ederlerken. Burda büyük diye tabir ettiğimiz pek çok komşu karşı karşıya geldiğimizde uzun uzun bakıp selam vermeden ya da almadan geçerken, uzaklardan da görseler selamlarını ulaştırdılar bana hep, hal hatır sordular, bir de Vecihi'yi 😻Birbirimizi sıkmadık hiç, eleştirmedik, kendi alanlarımıza saygı gösterdik; birbirimizi sevdik ve değer verdik. Tam da olması gerektiği gibi.. Samimiyet, saygı ve incelik; çocuklar bu pırlanta değeri taşıyan vasıfları mücevher gibi göğüslerinde taşıyorlardı.Farkında değillerdi belki, çünkü bu şekilde olmak onlar için gayet normaldi.

Bugün güzel bir Cuma günüydü, güzel bir bayram günü.. Küçük ama kocaman yürekli komşularımla taçlanan.. Yağmur camlara parmak izini bırakıyor, aşağıdaki yeşillikler için iftar vakti gibi zaman.. ben bu güzelliklerin inceliğine bir gün ben de erişebilir miyim diye düşünüyorum.. 

19 Mayıs 2017
Ayşe.


Üniversite yıllarımıza geri dönmüştük sanki. Kampüsteki çimenler bizi beklemişti, çantaları fırlatıp oturuvermiştik yeşilin bağrına 🌾🌲 Ya final haftasıydı ya boş derse denk gelmişti bu dinlence. ☀ Cihat sanki Entomoloji notlarını kimden bulabiliriz diye soruyordu. Not kaçıran bir öğrenci gibi duymamazlığa geliyor, dersleri takip etseydin diyordu Erdal abi de sanki içinden 😄 

Çimler yeni biçilmiş gibi kokuyordu burnuma. Kurduğum hayalin içinde tam da burada kalsak dedim, kaygıların insan boyunu geçmediği, umudun yurdun penceresinden her sabah yeniden doğduğu, bilgilerin her gün kendisine yenisini eklediği, amfinin kapısından çıkınca gel bir çay içip şu notların üstünden bir kez daha geçelim dediğimiz zamanlarda uzun uzun kalsak. Bir bitseydi dediğimiz okulumuzda öğrenmeye, hayal etmeye, neler yapabiliriz diye düşünmeye devam etsek.. 

Üniversite başka bir ülkeydi, gençlerden ve hep genç kalanlardan oluşan; onun bahçesinden geçtik. Bugün bu fotoğrafla süresini kestiremediğimiz gençliğimizin (:) bayramını kutluyorum bu vesileyle de.. 🇹🇷19 Mayıs'ımız kutlu olsun!
Hep genç hayaller kurmak, öğrenmeye bıkmadan usanmadan devam etmek ümidiyle..

19 Mayıs 2017
Ayşe.

Sevgili Debbie,
Seni okumaya devam ediyorum. Elimde bu kez de Gül Ağacı Sokağı var. Gittiğim şehirlerden buzdolabı üzerine yapıştırılan magnetler yerine kitap almayı tercih ediyorum. Seni Gaziantep'e dahil ediyorum, Antep'in hikayesinde yeni bir paragraf gibi.. 

Çok tanıdıksın. Kafamı kurcalayan bir şeyler var. Sanki oturduğumuz kitap kafenin bulunduğu sokakta, 2 katlı müstakil bir evin bahçesinde çamaşır asıyorsun; ben illa ki demli çayımı yudumlarken. O kadar tanıdık işte. Aynı şehrin gökyüzüne dahilmişiz gibi. Akşam kumandanın tuşlarının takatini kesen diziler, senin anlattıklarından çok uzak oysa. Ülkemin insanları kendi yaşamlarına her gün izledikleri, sanki izlemek zorundalarmış gibi izledikleri, hikâyelerle yabancılaşırken, ben seni okuyarak mahallemizden geçen öykülere yakınlaşıyorum. Ya sen Amerikalı değilsin ya da biz kendimizi çoktan kaybettik.

Geçtiğimiz yıl Erciş Edebiyat Şöleni'nde dereceye giren sevgili Güven Altın, sanki böyle durumlar için dilinden dökülüveren şiirinde şöyle diyordu; "biz kaybolmadık dilenci, bizi çaldılar.."

Sen yazmaya devam et Debbie, biz daha çok kaybolacağız gibi...

Sevgiler..


Ayşe. 
18 Mayıs 2017

"Sana Sarı Kalanşolar Aldım Çiçekçiden"





Bi sokak vardı, sonra sokağın içinde elinde çiçeğiyle köşeyi dönen incelik yüklü güzel bir de kız. Bazı sokaklar böyle birdenbire değerli oluverirdi işte. Dünya o sokağa dönerdi, hayat da bir şiire.. 
Bir çiçek ve bir kız, göl kenarı bir şehrin baharı geç gelen yerlerinde, ilk kez yazılan bir şiirin başlığı oluverirdi.. Bazı şehirler, bazı sokaklar ve bazı insanlar çok şanslıdır.. Böyle bir kız onlarda yaşıyor diye.. Teşekkür ederim dostum Emine 💐

















  


   ........................

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...



Counters
Free Web Counter