Yolda giden iki kız konuşuyor, biri diğerine, "sevindiğini çok belli etme," diyor.
Televizyonda bir kadın konuşuyor yine, "hevesliymiş gibi davranma!" diye parmağını sallıyor karşısındakine...
Sonra, "akma," diyorlar sana gözyaşlarım," kimse görmesin, duymasın, güçsüz derler!"...
Şimdi ben bu satırları yazarken ellerime, bilgisayarın klavyesine damlıyor yaşlar... Tuzu kalıyor kurudukça... Tuzunda anlatamadıklarım...
Yağmur neyi anlatmaya çalışır yağarken? Ya da kar... Dünyanın yanan kalbini serinletirken neyi bırakır toprağın dudaklarına... Kim çözmüş o anlamı... Sonra kim çözecek anlatamadıklarımı toplayıp ellerimden...
-Ebr-i Nisan-