7 NuMaRaaa:)

Adımı 'eskici'ye çıkarabilirler, 'demode gönüllü'ye ya da 'antika'ya :) Hiç fark etmez, memnuniyetle üzerime alınırım... Çünkü bütün özlemlerimin adı düne ait..dünlere..
Tüm duygular, yansımalar.. Aslını orda unutmuş gibiyiz her şeyin... Silik bir kopyası sanki bugün önümüzde cebelleştiklerimiz...
"Nerde o eski ...'lar" lafını dilimizde döndürüp yoralı bile çok oldu, artık dil yorgun aynı cümlelerden... Buna sebep ne diye düşünmek bile artık geçmiş zaman eklerine yenik.. Ama buna da şükür çünkü öyle bir zamanın sonuna yetiştik... Çocukluğumuza, okul çağlarımıza denk gelen güzellikleri hatırlamak bile yetiyor mutluluk payı edinmeye... Ya bugünün teknoloji esiri çocukları? Onlar adına üzülmemek elimde değil... Öyle çok şeyi eksik yaşayarak büyütüyorlar ki ruhlarını... Hem de erkenden...

Buraya nerden geldik? Aslında başlangıç bu kadar hüzünlü olmamalıydı... Çünkü 7 Numara'yı TRT 1'de yeniden görmem döktürdü bu lafları ve hüznü dozunda yaşatan bir dizi olarak giriş ona pek yakışmadı... (;
Nerde o eski diziler diyorum şimdi de... Bugün izlediğim birkaç dizinin hepsini değişirdim bir '7 NUMARA'ya, bir 'SÜPER BABA'ya ,'İKİNCİ BAHAR'a... Daha neler neler..
Dün saat 5 buçuk sularında(sabahın nurunda(:) TRT de 7 numara'ya rastladım.. İçim coştu desem yeri. Tam zamanıydı çünkü... O eski arkadaşlık, sevgi, dayanışma, güven, birlik,..., duygularını yeniden görmek ve inanmak ihtiyacımı karşılamam için tam zamanıydı..;)
Ben böyle düzeyli, kaliteli esprilerle incecik hüzünleri insana tam dozunda veren bir diziyi bugün hayatta göremem, beklemiyorum da... Belki bu kadarının geçmişte de yoktur eşi..
İzlediğim kaçıncı tekrarıydı bilmiyorum ezbere bildiğim repliklere aynı iştahla gülebilmek bile şaşırtıcı normal şartlarda, ama oluyor işte ezberlediklerine aynı kıvamda gülüp üzülebiliyorsun..(tıpkı Kemal Sunal filmleri, Hababam Sınıf'ları gibi..)
Karakterlerin her biri ayrı bir alem :)
Vahit emmilerinin yanına köyden okumaya gelen 3 amca oğlu ile ayrı şehirlerden yine üniversite okumaya gelen 4 kızın aynı evde geçen sıcacık öyküleri..
Bilmeyen yoktur sanırım ;) En sevdiğim karakter diye seçemiyorum bile birilerini hepsi harikalar...Cansu, Armağan, Rüya, Ayten, Recep, Haydar, Satılmış, Vahit, Zeliha...Meryeeem :)...Asiye..uzuyor..
Oturdum bütün gece 7 Numara replikleri okudum. Odamdan bir dolu kahkaha taşırdım... Kendi kendine gülene iyi demezler amaa.. :))
Ayrıca "deli sizsiniz,böyle bir çağda akıllı kaldığınız için" :)
Ve öğrendim ki her sabah 9 sularında yayındaymış..
Ve tekrar şaşarak söylüyorum ki 7 Numara'nın otoritesine de hayran kaldım :));
Uzun süredir alışkanlık haline gelen serseri yaşam tarzımın -ki bu sabaha karşı uyumak oluyor :)- bir dizi tarafından bu kadar kolay tersine çevrilme teşebbüsü saygıyla karşılanacak bir durumdur :)) Bunu bünyeme kabul ettirmem kendi dilimle ne zamanımı alırdı oysa :)) Yani ne varsa eskilerde var :P

Diziden hatırladığım repliklerle süslemek istiyorum bu yazıyı şimdiik :)

Hani Haydar'la Recep'in bir tekerlemeleri var ya ordan başlayayım isterseniz ;)
:"Dağlar daşlar, kurtlar kuşlar, gavlini tutmayanu cadılar dürtüşler :))" Bayılırdım bunu söylemelerine sırdaşlıklarına verilmiş bir söz değeri taşırdı ya.. "Top gizli,çok secret:))"
Kesmeden diğer replikleri de alt alta dizicem ;)
Recep: "ne o Vahüt emmü, ifadene gramp mı girdü" :))
"Gendümü seviyom, gendümü onaylıyom" :)
zeliha: "akarı kokarı yok,temiz iş.
vahit: zeliha lafı dolandırma...laf da sıkıldı ben de..sadede gel ya da o gelsin..olmadı ortada bir yerde buluşalım:)

11.bölüm
(Vahit hastadır. Behiye ve Meryem ziyarete gelir.)
Zeliha: Çok fena üşütmüş, çok. Her yanlarını sirkeynen ovdum, ovdum. Gene de bana mısın demedi.
Behiye: Vah vah vaaah.
Meryem: Başınız sağolsun.



(Vahit, elindeki su torbasını fırlatmaya niyetlenir.)

Zeliha: Aman, aman, aman. Gene köpürme hemen. "Geçmiş olsun" demek istedi kız. Bak ateşini çıkarcan yine.
Behiye: Sırtına şişe çekiverseydik.
Zeliha: Aman Behiye. Ciğerlerinde bi şey yok Allah'a şükür. Kırip! (bkz. grip)
Vahit: Ölüyom ben Zeliha. Ölüyom.
Zeliha: Çocuk gibi başlama hemen Vahidim. İnsan kıripten ölür müymüş?
Meryem: Ay, öyle deme Sayfiye Abla. Orası hiç belli olmaz. Benim teyzemin küçük oğlunda da böyle kırip gibi başlamıştı, sonra bi gecede gitti çocuk valla.
Vahit: Zelihaa!
Zeliha: Aman, aman, aman! Yok bi şey Vahidim, yok bi şey. Meyrem iyilik olsun diye söylemiştir. Hadi sen yat, yorma kendini. (Termometreye bakar) Amaaan, senin ateşin halan çok yüksek.
Meryem: Aaa, onun da ateşi böyle çok yükselmişti. Sonra bi anda böyle morarıverdi, arkasından da tıkandı.
Vahit: Zelihaaaa!
Meryem: Gözleri dönmeye başladı bu adamın. Valla sabaha kalmaz bu adam.

(Vahit, yastığı fırlatır)

Vahit: Biri alsın şu eksük akullu bayguşu tepemden. Bi de, çoluk-çocuk bekliyon bunlardan Zeliha. Satılmış'ın aklıyla bunun aklı birleşince, ne tip bebeler çıkar ortaya, düşünebiliyon mu Zeliha?
--
(kızlar recep'in ucuzcu marketten aldığı tartıyı görürler ve tartılırlar)

ayten: inanamıyorum hala ideal kilomdayım
cansu: aa 1,5 kilo daha vermişim yaa enden de kaybedersem yanlışlıkla üstüme falan basarsınız siz benim
armağan: seninle tartıldığımızdan beri 3 kilo vermişim rüya
cansu: demek toplamda 4,5 kilo yağ kaybımız var. motoru yakmayalım armağan.
rüya: (4,5 aldığını fark ettikten sonra) aaaaaa!
(odaya doğru giderler)
cansu: 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1 0 bunalıma kilitlendi
armağan: haklı tam 4,5 kilo birden almış
ayten: aa cansuyla ikiniz rüyaya yağ nakli yapmadınız değil mi?
(aldığı 4,5 kiLo yüzünden bunalımda olan rüya ya armağan teselli etmeye çalışır ama ayten ve cansu muzuluk peşindedir :)))

armağan : hadi ama rüya bütüngün bişiy yemedin.
rüya : yemek lafını duymak istemiyorum artık aptal bi şişkoyum ben bak şişko şişko aptal bi şişko!
cansu : aa kendine haksızlık ediyosun ama rüya.. aptallığın kiloyla alakası yok ki nedeni başka yerde aramaz lazım!
(tekrar bunalıma girer rüya)
ayten : ağlama lütfen canım sen şişman değilsin ki. senin gibilere halk dilinde balık eti deniyo. tabi istavritle balina arasındaki küçük farkı hesaba katmazsak
(yine bunalıma girer rüya)
ayten : aa ağlamak sana hiç yakışmıo şişmanlar neşeli insanlardır
armağan : kızlar tamam!
cansu : bi saniye armağan ben ciddiyim malesefki şişmanlığın ölümcül yanları da var
rüya : bilimsel olarak mı?
cansu : hayır filimsel olarak. seri katil kafasına taktığı bir grup genç arasında önce en şişkosunu öldürür
rüya : ya armağan yaaa
armağan : yeter cansu insanların zayıf noktalarını eğlence malzemesi yapamazsınız
cansu : yapamayız çünkü rüyanın hiç bir zayıf noktası yok
armağan : kimseye böyle davranmaya hakkınız yok üstelik o sizin en yakın dostunuz
ayten : e dost acı söyler armağan biz onun iyiliği için yapıyoruz komplekslerini bizim sayemizde aşıcak bunun için elimizden geleni yapıcaz dimi cansu
cansu : kesinlikle
cansu ve ayten : şişko patates! şişko patates!
--
13.bölüm

(Oturdukları evin, tarihi eser olması sebebiyle ellerinden alındığı bölüm, şu Adviye Hulusi olayı)

Zeliha: Bak Vahidim, bunlar böyle kardeş kardeş hep bürlük yaşamaya pek alıştılar. Artık birbirlerinden de kopamazlar. Gel, bu kardeşleri birbirinden ayırmayalım. Onların hepüsü bizim eve sığar.
Vahit: Enüne olarak mı, yoksa diküne olarak mı?
Zeliha: Suğaruz, suğaruz.
Vahit: Tabii, eğer hepimiz yan yana ayakta durursak, suğaruz ama mazallah uyumak falan gerekürse naaparız diye düşündüm bir an.
Zeliha: Hee... E canım, biz de nöbetleşe uyuruz, nolacak?
Vahit: Ah, tabii ya, tabii.
Zeliha: Yaa. Hem nası şenlikli olur, bi düşün.
Vahit: Zeliha... Her gadunun fantezülerü vardur diyerekten şu son söyledüklerine gızmıyom.
Zeliha: Sağol.
Vahit: Oldu ama şenlük anlayaşumuzda çok temel farklulukla vaa. Bilmem anlatabilebildüm mü?

--
(sabit zelihanin elini öpmek ister)
ZELIHA: vay benim ikicücük aslanim da kara kocum vay benim kinali kuzum da alaca şahinim de vay benim yavru ceylanim da yigit gartaliim vayyy......... vayyy..... (sabit hala zelihanin elini öpmeye calisir)
VAHIT(sibirlenerek):Zeliha!hayvanlar alemünde gezüntün bütüyse birak da gidelüm artuk
(hala öpmeye calisir)
ZELIHA(cirpinarak):vay yengesinin kanatlarini bos goyup da gidermis de bu ayriliklara yengesi nasil dayanirmista yengesi giyamazken kinali kuzusunu yaban ellere nasil gönderirmis..oooyyyyy..ooooyyy.....yüregim dört bir ucundan daha simdiden közler gibi yanmazmi bos kalan yatagini gören gözler solmazmi bacilari gardaslari hasretinden kara kazanlara düsmezmi
VAHIT(gene sinirlenerek): ooohh.be.ohhhhh mola be gadun biraz mola dilinin baraji bosaldu ortaligi laf sellerü götürüyo burak cocuguda iki cümlenün arasinda askerlüyünü yapuversün
SABIT: hakkunu helal et yenge
ZELIHA: aman helal olsun
VAHIT: hadü suyurtuk hadü hadü gidyoz hadü
SABIT: olmaz vahit emmü gidemem
VAHIT: o niye o?
SABIT: beni bu kapudan ancak sencikarursun
ZELIHA:durun arkanizdan su dökmeden olmaz durun(ve mutfaga gider)
KOCLAR VE PÜLÜCLER: en büyük asker bizim asker.........
(sabit fena olur ve taksiye biner reep ve haydar kapnin önünde pülücler ise camda)
RÜYA: ay ben kötü oldum bakamiycam ( ve gözlerini elli ile kapar)
AYTEN: dök artik su suyu rüya!
(ve rüya suyu döker fakat!!!!!!!!suyu vahit´tin kafasina döker)
AYTEN:aaaaah
RÜYA tamami?
CANSU: tam olarak degil!
ZELIHA: kaza oldu vahitim cocuk tez gidip tez dönecek demek (der ve dua etmeye baslar o sirada vahit ve koclar taksiye biner ve taksi yürümeye baslar fakat valizi unuturlar ve vahit valizi almak icin taksiden iner O sirada........ Zeliha elindeki suyu vahitin üzerine döker)

Zeliha: en büyük asker bizim asker(pülücler eslik eder) en büyük asker bizim asker
--

-Ebr-i Nisan-