'Yeni'den değil 'ilk' defa...

Yol... Varlığın zâhire vurduğu... İşte şimdi, işte bu noktada, tam da ayaklarımın altındaki dünyada yeniden başlıyor hikaye... Ya da hayır ilk defa başlıyor demeliydim... Anladığım haliyle dilime düşüremediğim kelimeler yetişiyor içimde... Bu yüzden tüm suskunluklarım, konuşurken anlatamamazlıklarım... Tarifsiz bir kelimenin en yalın halindeyim...

İlk diyorum... Lakin bundan öncesine yok demek değil maksadım, ben bundan sonrasında 'var'ım demek sadece... Sol yanıma yaslanmış boşlukta uzun uzun bekleyen ayazın bağlarını çözdüğüm düğümde ellerim... İşte bu yüzden, sırf bu yüzden işte; bugün ilk defa doğuyorum kendimden... Bugün kendimi ilk defa doğuruyorum...

Kelimeler... Ah kelimeler; insanı nasıl da kucaklarmış... Ya cümlelere tamamlayınca kendilerini; sımsıkı nasıl da sarılırmış kolları... Cümlelerin bağrına bastığı yerdeyim şimdi... Onca mesafeden kalbime düşen seslerin beni sıcaklığına aldığı yerde... Nasıl bir güzellikte sesim... Varlığım... 'Yeniden' değil 'ilk defa'dayım...

Sökülüyor içimde u/mutsuz kalan tüm fiiller... Bir mesajla, gecenin bu saatinde gelen bir telefonla, mailime düşen cümlelerin soluğuyla... teker teker sökülüyor... Gözlerime hücum eden yaşları bırakıyorum kendi hallerine, silmiyorum hiç birini... Yüzümde mutluluktan bir sağanak başlangıcı... Yeniden örüyorum hayatı 'aşk'la... Ve  yalnız O'nun adıyla başlıyorum kendimi yazmaya...

Bugün... Yani saat 24'ü gösterdikten sonra açılan bir kapıdan ilk defa girmiş gibi heyecanlı, yürümeye yeni başlamış gibi tay tay adımlarla nefesime vuruyorum hayatı...
İlk defa ciğerlerime dokunur gibi oksijen...
Dünyaya ilk defa gözlerini açmış gibi çocuğum ben...
Bir bilinen vardı, bir bildirilen... İçime düşen histen miydi? Belki; 'bu yıl başka bir yıl olacak' dedirten...
Ah Mevlam! Sana binlerce şükür...
Bugünü görecek miydim ben...
Bu yola çıkacak mıydım...
Ben bunu gerçekten hak etmiş miydim?...
Teşekkürün hangi halinde en güzelsem sana, beni o halimden anla... n'olur...

Gördüğüm her güzellikte bakışından ayırma...
Seni gördüğümden aklımı şaşırtma!

Sevmek... Bu kadar çok sevmek... En güzel sevmek işte bu! O yüzden 'senden daha çok' diyebilme haddinden taşmış duygularım... sen bağışla...
Gördüğüme, görünen suretten sızıp bu cümleleri ördüğüme bakmadan bağışla...

Sen sevdirdiğin için sevmek güzelliğindeyim..
Sen sevdirdiğin için 'sevilmeler cumhuriyetindeyim'...
Daim kıl inşallah... Sen utandırma...

Şimdi dostluğuna, sevgililiğine, arka/daşlığına, kardeşliğine düşürdüğün her aşk tanesi için ve büyüttüğün, hepsi adına yeniden minnetarım sana... Şükr'üm yalnız sana!

Kavuştuğum toprakta özden bir hale bakışımda saklı her biri... Her biri en güzel cümlesi kalbimin...
Milattan önce kapısını çekip çıktığım her cümle için mutluyum... Ve açtığım tüm cümle kapılarından yol'u aşk ettiğin için milattan sonra; işte bunun mutluluğu tarifsiz bir hale vardı içimde...

Sessizliğimizde dahi dilimizin ardındakileri okutabildiğin dostluklar...
Birbirinin rengini giyinmiş seslerimiz sonra...
Başımızı kaldırdığımızda gördüğümüz aynı rengi gökyüzünün ve gecenin örtüsünde saydığımız aynı yıldızlar...
Büyüyoruz derken tam da, ilk defa doğabilmek...
Anlamış ve toy; sessiz ve kalabalık kimliğin uyanışı...
Bildiğim tüm cümleleri sökme isteği ardından...
Her şeyi tersten okutan 'aşk' ın adı... varlığı...

Bahçede çiçeklenmiş gencecik erik ağacı gibi bahar bakışlı bir 'iyi ki' bu...
Tüm 'keşke'lere bir 'iyi ki' öğreten..
Bildiğim tüm cümleleri yeniden ve yeniden sökme isteği...
Anladım ve bildim dediğim her şeyi..
Çünkü başka... şimdiki hali en başka hayatın.. adı en başka...

Bu satırlara çoğunun gözü değmeyecek olan; ellerimi ve kalbimi emanet ettiğim sevgili ve içine düşürdüğün cumhuriyetin sonsuz güzelliği, umudumuzun ellerinden hiç bırakmadığımız, mutluluğu beraber acıyı beraber tattığımız, yol arkadaşlığının en kıymetli hali, şükrün zikri, bir el, dost, can olan keşifdaşım, her halimden hâldaş olan gönüldaşlarım, hayatıma en güzel halleriyle en yeni arka/daş olanlar, sesinizi yetiştirmek için yırtılan tüm mesafelere an'da bulaşan dostluk telaşı, en güzel süsleri ömrümün... bir anne şefkati, bir baba esirgemesi, bir kardeş soluğu en muhteşeminden... Hepsinden 'Aşk Bakışı' ve benden hepsine 'Aşk Bakışı'...

Bugün içimdeki bu güzel kalabalıkla ilk defa doğuyorum... Varlığıma en güzel renk, aşkıma en güzel bakış olan yüreğimdeki tüm 'ben'leri çok seviyorum...

İyi ki doğdum... Bence de(. Kutlu olsun birlikte... İyi ki varsınız diye bir dua tutturuyorum.... Asıl siz iyi ki varsınız!...

Hep birlikte 'en güzel' nice senelere.. Aşk'la...

'Yeni'den değil; 'ilk' defa..

-Ebr-i Nisan-